Bilans lotnych związków organicznych LZO

Lotne związki organiczne (LZO, VOC) to związki organiczne o prężności par nie mniejszej niż 10 Pa w temperaturze 293,15 K (20 C). 

Do powszechnie wykorzystywanych LZO zalicza się m.in.:

• aceton
• chloroform
• toluen
• oktan
• glikol etylenowy

Procesy, dla których określone zostały standardy emisyjne wymienione zostały w Rozporządzeniu Ministra Klimatu z dnia 24 września 2020 r. w sprawie standardów emisyjnych dla niektórych rodzajów instalacji, źródeł spalania paliw oraz urządzeń spalania lub współspalania odpadów (Dz. U. poz. 1860).

To czy instalacja podlega standardom emisyjnym weryfikuje się również na podstawie rocznego zużycia LZO w wykorzystywanych surowcach. Poprzez zużycie LZO rozumie się wkład LZO do instalacji, pomniejszony o masę LZO, które zostały odzyskane i ponownie wprowadzone do instalacji.

Wobec powyższego, standardom emisyjnym podlegają instalacje, spełniające wszystkie poniższe warunki:

• stosują związki organiczne, które kwalifikują się jako LZO
• stosują LZO w procesach wymienionych w załączniku nr 9 do Rozporządzenia
• łączna zdolność produkcyjna instalacji wymaga dla danego procesu wielkości zużycia LZO, określonego w załączniku nr 10 do Rozporządzenia

Przy obliczeniu standardów emisyjnych uwzględnia się zarówno emisję zorganizowaną – czyli wprowadzaną w sposób kontrolowany – przez emitor bądź urządzenia podczyszczające i niezorganizowaną, czyli wprowadzaną np. przez systemy wentylacji grawitacyjnej.

Dotrzymanie standardów emisyjnych sprawdza się na podstawie pomiarów wielkości emisji LZO (standard S1) i rocznego bilansu masy LZO (standardy S2–S5).

Dotrzymanie standardów emisyjnych sprawdza się na podstawie pomiarów wielkości emisji LZO i rocznego bilansu masy LZO, stosując odpowiednio następujące wzory:

W rozporządzeniu w sprawie standardów emisyjnych dla niektórych rodzajów instalacji przyjęto następujące oznaczenia:

I1 – oznacza masę LZO wprowadzonych po raz pierwszy do instalacji w okresie roku,
I2 – oznacza masę LZO odzyskanych i ponownie wprowadzonych do instalacji w okresie roku,
I3 – oznacza masę LZO odzyskanych z instalacji w celu ich wtórnego wykorzystania, ale nie jako wkład do instalacji, w okresie roku,
H – oznacza masę LZO zawartych w produktach o wartości handlowej,
O – oznacza masę LZO zawartych w odpadach,
W – oznacza masę LZO zawartych w ściekach,
R – oznacza masę LZO utraconych lub zatrzymanych w urządzeniach ograniczających wielkość emisji LZO, nieuwzględnionych w O i W,
G – oznacza masę LZO wprowadzonych do powietrza w sposób zorganizowany,
P – oznacza wielkość produkcji wyrażoną odpowiednio jako ilość, masę, powierzchnię lub objętość produktów, a w przypadku instalacji do ekstrakcji tłuszczu zwierzęcego i instalacji do ekstrakcji lub rafinowania oleju roślinnego – ilość przerabianego surowca.

Do sporządzania bilansu rocznego w zakresie LZO zobowiązane są podmioty, które eksploatują instalacje, w których wykorzystuje się procesy określone w załączniku nr 9 Rozporządzenia Ministra Klimatu z dnia 24 września 2020 r. w sprawie standardów emisyjnych dla niektórych rodzajów instalacji, źródeł spalania paliw oraz urządzeń spalania lub współspalania odpadów, o zdolności produkcyjnej wymagającej zużycia lotnych związków organicznych ponad wartości progowe określone w załączniku nr 10.

Prowadzący instalację sprawdza dotrzymywanie standardów emisyjnych, w terminie 2 miesięcy od zakończenia roku objętego bilansem. 

Termin na złożenie bilansu mija 28 lutego 2023 r.